Een paar keer per jaar worden leden van GroenLinks uitgenodigd voor een provinciale ledenvergadering. Dit was ook weer het geval op zaterdag 2 november.

We werden ontvangen in bioscoop Cineworld naast station Beverwijk. Goed idee om een bioscoop als conferentieruimte te gebruiken als er toch geen film draait. In plaats daarvan een live-optreden van GroenLinksers (met de zaallichten aan).

Het ochtendprogramma bestond onder andere uit het kiezen van een nieuw bestuur en de verantwoording van de provinciale fractie over het afgelopen jaar. Voor wie denkt dat de provincie niet zoveel voorstelt: de agenda en de resultaten van onze fractie zijn indrukwekkend. Op initiatief van GroenLinks heeft  Noord-Holland zichzelf schaliegasvrij verklaard. De strijd voor windmolens op land (met draagvlak van de bevolking als voorwaarde) en tegen megastallen gaat onverminderd door. Fractievoorzitter Lene Grooten heeft zoveel expertise op het gebied van jeugdzorg opgebouwd, dat zij door vele anderen in de provincie geraadpleegd wordt.

Vanuit de zaal worden verschillende kwesties naar voren gebracht, zoals afbraak van ov-voorzieningen en leegstand van verzorgingshuizen. Dilemma’s tekenen zich soms af. Zo komen er steeds meer kleine, elektrische voertuigen. Hoe gaan we deze verkeersdeelnemers inpassen in de vaak smalle fietsinfrastructuur? Frequent rijdende sneltreinen zijn een wens van GroenLinks, maar wat doe je als daardoor kleine, zogenaamd onveilige, spoorwegovergangen gesloten worden, die vaak belangrijke schakels zijn in het recreatieve netwerk? Megastallen zijn landschappelijk niet fraai, maar uit milieuoogpunt beter dan kleinere veehouderijen met mestopslag in de open lucht.

Na de middagpauze kregen twee sprekers het woord. Jos van der Lans hield een inleiding over sociaal doe-het-zelven en Alwin Hietbrink, wethouder in Bergen, vertelde over de duurzame energiecoöperatie in zijn woonplaats. Deze coöperatie is een voorbeeld van een burgerinitiatief om via windmolens in de eigen energiebehoefte te voorzien.

Jos vroeg zich af waarom hij na het geven van deze zelfde lezing voor een groep VVD-ers een luide ovatie kreeg. Later begon het hem te dagen: VVD-ers zijn erg voor het nemen van eigen verantwoordelijkheid. Vaak levert dat ook prettige bezuinigingen en minder overheidsbemoeienis op. Een eigenkracht conferentie maakt de neo-liberale glimlach breed. Wat hier gebeurt is framing van begrippen die in GroenLinks oren heel anders klinken. Wij bedoelen met eigen kracht, burgerinitiatieven en doe-het-zelven wel activiteiten vanuit mensen zelf, maar altijd in de context van ‘samen’ en ‘netwerk’. De overheid is op de achtergrond aanwezig ter ondersteuning en rent niet snel de andere kant op. Als GroenLinks het doe-het-zelven wil stimuleren, moet de partij dus bedacht zijn op deze ondermijnende framing.

Bij al dit doe-het-zelven merkte ik ook dat mijn mening gaandeweg eigen initiatief ontplooide. Want al die burgeractiviteiten zijn kwetsbaar. Initiatiefnemers gaan verhuizen, worden ziek of krijgen ruzie. Hoe waarborgt men continuïteit? Hoe voorkomt men dat handige jongens (of meisjes) hiervoor weer allerlei bureautjes en adviesorganen gaan ontwikkelen? Krijg je dan geen structuren binnen de algemene structuur? De overheid is toch niets meer dan wij-in-het-groot? Er is toch altijd al gedoe-het -zelfd?  Daar is ons hele staatsbestel uit ontstaan. Laten we oppassen dat we niet in ons eigen frame verstrikt raken.

Jos van der Lans kreeg trouwens ook van het GroenLinks publiek een hartelijk applaus.